เรื่อง ผลการใช้ วิธีการสอนแบบปัญหาเป็นฐาน (pbl) เรื่อง บทบาทและหน้าที่ของเยาวชนที่มีต่อสังคมและประเทศชาติวิชาสังคมศึกษา ของโรงเรียนบาลีสาธิตศึกษา มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ ปีการศึกษา 2565
บทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อนักเรียนที่มีความคิดที่แตกต่างกัน ในเรื่องของการแก้ปัญหา ศึกษาความคิกเห็นของนักเรียนและเปรียบเทียบคะแนนก่อน-หลังเรียนที่มีต่อการใช้กระบวนการคิดของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบาลีสิต จำนวนทั้งหมด 4 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบทดสอบก่อน - หลังเรียน แบบฝึกหัดระหว่างเรียน และแบบสอบถามความคิดเห็น เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาประสิทธิผล , ประสิทธิภาพ และความคิดเห็นของนักเรียนที่ได้เรียนด้วยการใช้กระบวนการคิด
ผู้วิจัยได้ดำเนินการจัดการเรียนรู้ด้วยการใช้เทคนิควิธีการสอนแบบปัญหาเป็นฐาน (pbl) พบว่า นักเรียนที่เรียนด้วยการใช้เทคนิควิธีสอนแบบวิธีการสอนแบบปัญหาเป็นฐาน (pbl) บทบาทและหน้าที่ของเยาวชนที่มีต่อสังคมและประเทศชาติ มีสถานะเป็นสามเณร(สามเณร) 4 รูป คิดเป็นร้อยละ 100
พบว่า การคำนวณหาค่าร้อยละ โดยการนำจำนวนคะแนนพัฒนาของแต่ละคนคูณด้วย หนึ่งร้อย หารด้วยคะแนนเต็ม ผลปรากฏว่า หลังจากที่นักเรียนผ่านกระบวนการเรียนรู้ เรื่อง ความขัดแย้งและการประสานประโยชน์ระหว่างประเทศ โดยใช้เทคนิควิธีสอนแบบโมเดลซิปปา แล้ว นักเรียนประชากรกลุ่มตัวอย่าง ทั้ง 4 รูป มีผลการประเมินหลังเรียนมากกว่าร้อยละ 50 โดยมีค่าพัฒนาเฉลี่ยเพิ่มขึ้นทุกคนคิดเป็นร้อยละ 100 โดยมีนักเรียนที่มีคะแนน ร้อยละ 50 จำนวน 2 คน ร้อยละ 40 จำนวน 1คน ร้อยละ 30 จำนวน 1 คน
พบว่า ความหมายความคิดเห็นของนักเรียนโดยรวมที่เรียนด้วยเทคนิควิธีการสอนแบบโมเดลซิปปา อยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.58 , SD = 0.16) มีภาษาที่ครูใช้ทำให้นักเรียนเข้าใจง่าย อยู่ในระดับดีมาก (= 4.92, SD = 0.29) รองลงมา วีใบงานที่ครูใช้ในการสอนมีความเหมาะสมกับเนื้อหา มีค่าเท่ากับบุคลิกภาพ การแต่งตัวของครูมีความเหมาะสม (= 4.75 , SD = 0.45) และ ใบงานที่ครูใช้ในการสอนมี ตัวหนังสือชัดเจน มีค่าเท่ากับ นักเรียนสามารถนำเนื้อหาที่ได้เรียนรู้ไปต่อยอดในการเรียนครั้งต่อไป (= 4.58 , SD = 0.51) ตามลำดับเท่ากับ นักเรียนสามารถนำเนื้อหาที่ได้เรียนรู้ไปต่อยอดในการเรียนครั้งต่อไป (= 4.58 , SD = 0.51) ตามลำดับ
