เรื่องการใช้แบบฝึกเสริมทักษะเพื่อพัฒนาการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา เรื่อง พุทธประวัติ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดเวฬุวัน (สารภีชนานุกูล) ตำบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการดังนี้คือ 1) เพื่อหาประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการใช้แบบฝึกเสริมทักษะเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ เรื่อง พุทธประวัติ 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระหว่างก่อนและหลังจากที่ได้เรียนรู้การใช้แบบฝึกเสริมทักษะเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ เรื่อง พุทธประวัติ 3) เพื่อประเมินความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้การใช้แบบฝึกเสริมทักษะเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ เรื่อง พุทธประวัติ หลังจากดำเนินการวิจัยสามารถสรุป อภิปรายผลและมีข้อเสนอแนะ กลุ่มประชากร ที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดเวฬุวัน (สารภีชนานุกูล) ตาบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 43 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แบบทดสอบทางการเรียน ก่อนเรียน ระหว่างเรียน และหลังเรียน 2) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการใช้แบบฝึกเสริมทักษะ

ผลของการทางานวิจัย พบว่า ประสิทธิภาพของการใช้แบบฝึกเสริมทักษะ เรื่อง พุทธประวัติ เท่ากับ 65.81/81.86 ประสิทธิผลของการใช้แบบฝึกเสริมทักษะ เรื่อง พุทธประวัติ เท่ากับ มีค่า เท่ากับ 0.63 ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน พบว่านักเรียนทาคะแนนหลังเรียนได้มากกว่า ก่อนเรียน มีค่าเฉลี่ยร้อยละ 3.02 ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการใช้แบบฝึกเสริมทักษะ เรื่อง พุทธประวัติ พบว่า นักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด