บทบาทของครูบาศรีวิชัยกับการส่งเสริมและพัฒนาวัดตามภูมิปัญญาสถาปัตยกรรมล้านนา

  • พระครูโกวิทอรรถวาที . วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • จันทรัสม์ ตาปูลิง วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • ไพรินทร์ ณ วันนา วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
คำสำคัญ: การพัฒนา, ภูมิปัญญา, สถาปัตยกรรม, ล้านนา

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์หลัก 3 ประการ โดยมุ่งเน้นการศึกษาเชิงลึกเกี่ยวกับบทบาทของครูบาศรีวิชัยในฐานะ ìต๋นบุญî ผู้มีอิทธิพลอย่างยิ่งในภูมิภาคล้านนา ผ่านการผสมผสานแนวคิดตำนานพื้นถิ่นและท้องถิ่นนิยมเข้าไปในการตีความ บทความนำเสนอการเชื่อมโยงครูบาศรีวิชัยกับตำนานเลียบโลก ซึ่งเป็นตำนานพื้นถิ่นที่สะท้อนถึงการเดินทางและการเผยแผ่ธรรมของพระพุทธศาสนาในล้านนา บทบาทของครูบาศรีวิชัยไม่ได้ถูกวิเคราะห์เพียงในมิติศาสนา แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของการฟื้นฟูและรักษาวัฒนธรรมล้านนาผ่านการเชื่อมโยงกับตำนานและความเชื่อท้องถิ่น เขาไม่เพียงเป็นผู้เผยแผ่ศาสนา แต่ยังเป็นผู้เสริมสร้างและสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นที่สอดคล้องกับความเชื่อและตำนานที่ฝังรากลึกในสังคมล้านนา

ในส่วนที่สอง บทความนี้วิเคราะห์กระบวนการพัฒนาและบูรณะปฏิสังขรณ์วัดในล้านนาภายใต้การนำของครูบาศรีวิชัย โดยใช้แนวคิดท้องถิ่นนิยมมาประยุกต์ในการสร้างและบูรณะสถาปัตยกรรม เช่น โบสถ์และวิหาร ซึ่งแฝงไปด้วยสัญลักษณ์และรูปแบบที่ได้รับแรงบันดาลใจจากตำนานและภูมิปัญญาท้องถิ่น สถาปัตยกรรมไม่ได้เป็นเพียงการก่อสร้างทางกายภาพ แต่เป็นการถ่ายทอดความเชื่อและค่านิยมของชุมชนล้านนาผ่านการสร้างสรรค์ที่มีความหมายทางจิตวิญญาณ

บรรณานุกรม

จรัส โฆษณานันท์. (2546). บทบาทของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชนล้านนา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ณัฐพล โอจรัสพร. (2550). การฟื้นฟูศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นผ่านหลักพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุเทพ ศรทอง. (2553). การบูรณะวัดตามแนวคิดสถาปัตยกรรมล้านนาโดยครูบาศรีวิชัย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรพงษ์ ชัยนาม. (2548). บทบาทของพระสงฆ์ในการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมล้านนา. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

วิสิทธิ์ พลจินดา. (2561). ศิลปะและสถาปัตยกรรมพุทธศาสนาในล้านนา: มรดกทางวัฒนธรรม. เชียงราย: มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
เผยแพร่แล้ว
2024-08-17