สถานภาพสัตตภัณฑ์ เครื่องสักการบูชาล้านนาของชาวไทยวน เมืองเมียวดี รัฐกะเหรี่ยง สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา

บทคัดย่อ

บทความนี้ศึกษาบทบาทของ ìสัตตภัณฑ์î ในชุมชนชาวไทยวนเมืองเมียวดี ซึ่งทำหน้าที่เป็นทั้งเครื่องสักการบูชาและสัญลักษณ์ของอัตลักษณ์วัฒนธรรมล้านนา การศึกษาเน้นที่ 1) ลักษณะสัตตภัณฑ์ในพุทธศาสนา 2) รูปแบบสัตตภัณฑ์ในชุมชนชาวไทยวน 3) บริบทการใช้สัตตภัณฑ์ โดยใช้กรอบแนวคิดด้านวัฒนธรรมและการจัดการมรดกทางวัฒนธรรมร่วมกับการสังเกตและสัมภาษณ์ ผลการศึกษาพบว่า 1) สัตตภัณฑ์ส่วนใหญ่มีรูปแบบสามเหลี่ยม ทำจากไม้แกะสลัก ลงรักปิดทอง ประดับกระจกสี ด้วยลวดลายดั้งเดิมโดยไม่เปลี่ยนแปลงตามศิลปกรรมของเมียนมา 2) บริบทการใช้สัตตภัณฑ์ยังคงสถานะเป็นเครื่องสักการบูชาและสัญลักษณ์วัฒนธรรมที่แสดงอัตลักษณ์ของชุมชนชาวไทยวนในรัฐกะเหรี่ยง 3) การอนุรักษ์สัตตภัณฑ์เน้นการดูแลรักษาตามสภาพการใช้งาน บทความเสนอแนวทางการอนุรักษ์สัตตภัณฑ์ที่สอดคล้องกับบริบทสังคมไทยวนผ่านการจัดการผู้ถ่ายทอด ผู้ใช้ และผู้ดูแลรักษา รวมถึงการสร้างพื้นที่เรียนรู้และเครือข่ายผู้อนุรักษ์ เพื่อให้ชุมชนตระหนักถึงคุณค่าและอนุรักษ์สัตตภัณฑ์อย่างเป็นระบบ มั่นคง และยั่งยืน