View of Life in the Four Noble Truths
มุมมองชีวิตตามแบบอริยสัจ 4
บทคัดย่อ
ชีวิตของมนุษย์เกิดจากภาวะการปรุงแต่และรวมกันของขันธ์ 5 ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และ วิญญาณ เป็นสภาวะที่ต้องดำเนินไปตามกฎแห่งการเปลี่ยนแปลงและเกิดภาวะแห่งความทุกข์ ความเศร้า ความบีบคั้นแห่งร่างกายและจิตใจ อริสัจเป็นการเข้าใจสภาวะแห่งขันธ์ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับสลายไปตามสามัญลักษณะ รู้เท่าทันและเข้าใจทุกข์เพื่อที่จะกำจัดหรือให้พ้นจากความทุกข์โดยการฝึกอบรมปฏิบัติตนด้วยการกำหนดรู้สาเหตุที่เกิดทุกข์ การเข้าถึงภาวะแห่งการดับทุกข์ด้วยการฝึกอบรมปฏิบัติ ได้แก่ ปริญญา การกำหนดรู้ ปหานะ การละหรือการกำจัดสาเหตุแห่งทุกข์ สัจฉิกิริยา การทำให้แจ้ง และภาวนา การฝึกอบรมปฏิบัติตามทางเพื่อการดับทุกข์ ดังนั้น การใช้ปัญญาแก้ไขปัญหาแห่งทุกข์ในสภาวการณ์ต่างๆ จึงเป็นหนทางอริยสัจอันแท้จริง และเครื่องมือที่ช่วยนำพามนุษย์ให้เกิดความรู้และเข้าใจแห่งสภาพชีวิตและดำรงอยู่อย่างมีความสุขอย่างแท้จริง
บรรณานุกรม
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). แก่นแท้ของพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธ
ธรรม, 2554.
________. พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ 32. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555.
พุทธทาสภิกขุ. อาณาปาณสติภาวนาสมบูรณ์แบบ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา, 2535.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2539.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตสถาน 2542. อ้างในพระครูปลัดสุวัฒนเมธาคุณ, ดร. (ชัยยันต์ จตฺตาลโย). “พุทธศาสนา: ปรัชญาแห่งชีวิต”. MBU Education Journal: Faculty of Education Mahamakut Buddhist University Vol. 3 No. 2, (July – December, 2015): 27-28.
แสง จันทร์งาม. ตายแล้วเกิด (ตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท). กรุงเทพฯ: มหามกุฏราช
วิทยาลัย, 2535.
อภิญวัฒน์ โพธิ์สาน. พุทธศาสน์แนวปฏิบัติเพื่อชีวิต. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย มหาสารคาม, 2551.